Bij ruwvoer moet het niet gaan om kwantiteit (een hoge drogestofopbrengst), maar om kwaliteit. Dat betoogt Klaus K. Nielsen, hoofd R&D van DLF, in deze door hem geschreven column. ‘Met DLF Fiber Energy gras krijg je gegarandeerd een hogere energie-input door de betere verteerbaarheid’, schrijft hij.

Bij gras meer focus op kwaliteit en minder op opbrengst gewenst

Ik denk dat velen van ons wel eens hun eigen salade hebben samengesteld uit de saladebar. Ik ga meestal voor veel noten, olijven en gedroogde tomaten en minder voor sla en de te vezelige selderij. Wat voor soort voer zou een melkkoe kiezen naast haar krachtvoer? Waarschijnlijk een voedergras met een goede smakelijkheid en een samenstelling die gemakkelijk kan worden verteerd zonder al te veel herkauwen.

Maar is dit soort voedergras ook op het bord van de koe te vinden? Niet vanzelfsprekend, want tegenwoordig worden nog steeds veel grasrassen aanbevolen en geteeld vanwege hun hoge drogestofopbrengst en niet vanwege hun kwaliteit. Dat is jammer. Vooral omdat veel boeren een overschot aan voer produceren, omdat dit het goedkoopste deel van het rantsoen is.

Economisch zouden ze beter af zijn als hun focus iets minder op opbrengst en iets meer op kwaliteit zou liggen. Hoogstwaarschijnlijk zouden ze ontdekken dat er aan het einde van de dag meer melk in de tank zou lopen met hoogwaardig voedergras. Met ‘kwaliteit’ bedoel ik de verteerbaarheid van vezels.

Hoge verteerbaarheid betekent meer melk

Het is wetenschappelijk vrij goed gedocumenteerd dat verhoogde verteerbaarheid van ruwvoer leidt tot hogere voeropname en melkproductie. Er is minder herkauwen nodig en er is meer energie beschikbaar voor de productie van melk (lactatie). Nu heeft de verteerbaarheid van voeder veel benamingen: verteerbaarheid van organische stof, in-vitro verteerbaarheid, digestible nutrient detergent fiber (dNDF), NDF verteerbaarheid (NDFD), etc.

Om boeren en professionals te helpen bij het zoeken naar het juiste kwaliteitslabel voor voedergewassen heeft DLF het concept ‘DLF Fiber Energy’ geïntroduceerd. Dat bepaalt dat rassen die hieronder vallen, een hogere energie-input voor lactatie garanderen. Door deze terminologie te gebruiken wijzen we ook expliciet op de belangrijkste kwaliteitsfactor: vezels!

Het draait om de verteerbaarheid van de celwand!

Het is niet de hoeveelheid suikers, eiwitten of organische stof die het tempo bepaalt voor voeropname en uiteindelijk de melkopbrengst. Het is de verteerbaarheid van vezels, de structurele componenten van de grascelwand.

DLF Fiber Energy-rassen hebben een hoge NDFD-waarde. Deze waarde moet niet worden verward met de nauw verwante term dNDF. Het verschil tussen de twee is dat NDFD verteerbaarheid als een percentage van de vezelfractie (NDF) uitdrukt, terwijl dNDF verteerbaarheid als een percentage van de droge stof uitdrukt. Met betrekking tot melkopbrengst vertegenwoordigt NDFD de belangrijkste informatie, omdat de verteerbaarheid van andere drogestofcomponenten de voeropname niet in vrijwel dezelfde mate beïnvloeft als de vezelfractie.

Meer melk met DLF Fiber Energy

We vertrouwen erop dat veel boeren het Fiber Energy-concept comfortabel zullen vinden, niet omdat het gemakkelijk te begrijpen is, maar omdat ze in de melktank zien dat de rassen achter het concept hun werk doen. Tegenwoordig bestaat de portfolio van DLF Fiber Energy rassen uit meer dan 36 rassen in onder andere Engels raaigras en festulolium.

Dus ga je gang: kies de juiste salade, want de voederbar is open.